لوکزامبورگ

درباره لوکزامبورگ

لوکزامبورگ (به آلمانی: Großherzogtum Luxemburg)، (به فرانسوی: Grand-Duché de Luxembourg) کشور کوچکی در شمال اروپا است. پایتخت آن شهر لوکزامبورگ می‌باشد. لوکزامبورگ با آلمان، فرانسه و بلژیک مرز مشترک دارد. این کشور با توجه به جمعیت ششصد هزار نفری‌اش از کشورهای ثروتمند اروپایی به حساب می‌آید. لوکزامبورگ همواره شرایط سیاسی و اقتصادی باثباتی داشته‌است.

تاریخ :

به‌خاطر موقعیت لوکزامبورگ، این کشور باستانی قرن‌ها را در جنگ گذرانده‌است. خاندان سلطنتی لوکزامبورگ که در سال ۹۶۳ به‌وسیله زیگفری تأسیس شد، چهار فرمانروا از امپراتوری مقدس روم را شامل می‌شد. یکی از آنها، شارل چهارم بود که در ۱۳۵۴ لوکزامبورگ را به سطح دوک نشین ارتقا داد. این دوک نشین در ۱۴۴۳ با بورگاندی متحد شد.

بعد از ۳۰۰ سال محاصره سخت و نبردهای خونین، دژ لوکزامبورگ بر اساس معاهده اوترخت (۱۷۱۳) به اتریش واگذار، و پس از آن بر اساس صلح‌نامه کامپو فورمیو به فرانسه ملحق شد. بعد از کنگره وین (۱۸۱۵) لوکزامبورگ به‌عنوان ملک شخصی به ویلیام اول، پادشاه هلند، واگذار شد.

لوکزامبورگ در ۱۸۳۹ استقلال یافت و بخش غربی این کشور باستانی به بلژیک داده شد. عهدنامه لندن در ۱۸۶۷ بی‌طرفی دائمی دوک‌نشین را اعلام کرد. ارتش آلمان در ۱۹۱۴ و ۱۹۴۰ این بی‌طرفی را نقض کرد. بعد از جنگ جهانی دوم لوکزامبورگ نقش مهمی در تأسیس بنلوکس، ناتو، و جامعه اروپا داشت.

سیاست :

براساس قانون اساسی سال ۱۸۶۸، قدرت اجرایی در دست دوک اعظم و کابینه است. دوک اعظم می‌تواند قوه قانون‌گذاری را منحل کند که در آن صورت باید در طول سه ماه انتخابات برگزار شود. مجلس نمایندگان لوکزامبورگ از شصت نماینده تشکیل شده‌است که مستقیماً از طریق انتخابات برای یک دورهٔ پنج ساله انتخاب می‌شوند.

لوکزامبورگ از اعضای مؤسس اتحادیه اقتصادی اروپا (اکنون اتحادیه اروپا) بود. این کشور همچنین در پیمان شنگن شرکت داشت که نام آن از روستای شنگن لوکزامبورگ گرفته شده‌است و هدف آن آزادسازی جابجایی شهروندان در کشورهای عضو است.

در سال ۲۰۱۳ اگزاویه بتل از حزب دموکراتیک به عنوان نخست‌وزیر لوکزامبورگ انتخاب شد و به نخست‌وزیری ۱۸ سالهٔ ژان-کلود یونکر پایان داد.

مجلس نمایندگان لوکزامبورگ در سال ۲۰۱۴ ازدواج همجنس‌گرایان را در این کشور قانونی کرد.

جغرافیا :

مناطق پست این کشور در گوت‌لاند (Gutland) واقع است که دو سوم مساحت این کشور را در برمی‌گیرند و دارای جمعیت بیشتری هستند و مناطق مرتفع در یک سوم شمالی کشور که اوسلینگ (Osling) نام دارد و دارای جمعیت محدودی است.

سردترین و مرتفع‌ترین شهر در لوکزامبورگ وایسوامپاخ است.

تقسیمات کشوری :

لوکزامبورگ به سه بخش تقسیم می‌شود:

دیکیرش (Diekirch)
گرونماخر (Grevenmacher)
لوکزامبورگ (Luxembourg)

در ادامه این سه بخش به ۱۲ ناحیه (کانتون) تقسیم شده‌اند که شامل ۱۰۶ کمون می‌شوند.

اقتصاد :

بیشترین درآمد سالانه بین کشورهای اروپا را دارا می‌باشد.

بخش صنعتی این کشور در حوزه‌هایی همچون فولاد، مواد شیمیایی و لاستیک فعال است. بخش زیادی از اقتصاد لوکزامبورگ به خدمات، به ویژه بانکداری و امور مالی متکی است. لوکزامبورگ مهمترین مرکز بانکداری خصوصی در ناحیه یورو است.

واحد پول

واحد پول لوکزامبورگ از سال ۲۰۰۲ یورو است. پیش از سال ۲۰۰۲ و در تمام طول قرن بیستم واحد پول این کشور فرانک لوکزامبورگ بود.

مردم :

تعداد ساکنان این کشور طبق سرشماری سال ۲۰۰۴، ۴۵۵ هزار نفر بوده‌است. از این تعداد افراد ۴۰٪ غیر بومی بودند.

زبان

سه زبان رسمی این کشور آلمانی، فرانسوی و لوکزامبورگی هستند.

دین

غالب ساکنان این کشور کاتولیک هستند. در این میان مسیحیان پروتستان و لوتری در این کشور نیز وجود دارند.

سطح فرهنگی بالای کشور باعث رشد لوکزامبورگ شده‌است.

منبع : ویکی پدیا