سفری به یاد ماندنی به کولوسئوم رم!

ساخت کولوسئوم بین سالهای ۷۰ و ۷۲ میلادی در زمان سلطنت وسپاسیان آغاز شد. درست در شرق تپه پالاتین، در محوطه خانه طلایی نرون واقع شده است.
سفری به یاد ماندنی به کولوسئوم رم!

این مکان بسیار زیبا در ابتدا آمفی تئاتر فلاویان نامیده می‌شد و بیشتر به عنوان عرصه سرگرمی عمومی مورد استفاده قرار می‌گرفت.کولوسئوم یکی از معروف‌ترین جاذبه‌های رم است و جایی است که بیشترین مبارزات گلادیاتورها در آن برگزار می‌شود. امروزه بازیگرانی با لباس گلادیاتور بیرون از کولوسئوم ایستاده‌اند، جایی که می‌توانید با آنها عکس بگیرید در حالی که قسمت‌هایی از این محل تاریخی آسیب دیده‌اند، کولوسئوم هنوز در اکثر شکوه اولیه خود همچنان پابرجا مانده است.

ساخت کولوسئوم بین سالهای ۷۰ و ۷۲ میلادی در زمان سلطنت وسپاسیان آغاز شد. درست در شرق تپه پالاتین، در محوطه خانه طلایی نرون واقع شده است. دریاچه مصنوعی که مرکز آن مجموعه کاخ بود تخلیه شد و کولوسئوم در آنجا مستقر شد.

این سازه به طور رسمی در سال ۸۰ میلادی توسط تیتوس در مراسمی که شامل ۱۰۰ روز بازی بود، تقدیم شد. بعدا، در سال ۸۲ م ، دومیتیان کار را با افزودن بالاترین داستان تکمیل کرد. برخلاف آمفی‌تئاترهای قبلی، که تقریبا همه در دامنه‌های راحت برای پشتیبانی بیشتر حفر شده بودند، کولوسئوم یک سازه مستقل از سنگ و بتون است که از سیستم پیچیده‌ای از طاق‌های بشکه‌ای استفاده کرده است و در مجموع ۶۲۰ در ۵۱۳ فوت (۱۸۹ در ۱۵۶ متر) ابعاد دارد. سه تا از داستان‌های این عرصه توسط طاق‌هایی احاطه شده‌اند که در نمای بیرونی با ستون‌های درگیر راسته‌های دوریک، یونی و کورنتی قاب شده‌اند. چارچوب اصلی سازه و نما سنگ تراورتن، دیوارهای فرعی توف آتشفشانی و کاسه داخلی و طاق‌ها بتنی است.

کولوسئوم صحنه هزاران نبرد تن به تن بین گلادیاتورها، رقابت بین مردان و حیوانات و بسیاری از نبردهای بزرگتر، از جمله درگیری‌های دریایی ساختگی بود. با این حال، مشخص نیست که آیا این میدان محل شهادت مسیحیان اولیه بوده است یا خیر.

در قرون وسطی، کولوسئوم به عنوان یک کلیسا و سپس به عنوان قلعه توسط دو خانواده برجسته رومی، فرانگیپانه و آنیبالدی استفاده می‌شد. کولوسئوم بر اثر رعد و برق و زلزله و حتی بدتر از آن در اثر خرابکاری و آلودگی آسیب دید. تمام صندلی‌های مرمر و مواد تزئینی ناپدید شدند، زیرا این مکان برای بیش از ۱۰۰۰ سال به عنوان یک معدن م تلقی می‌شد. حفاظت از کولوسئوم به طور جدی در قرن نوزدهم با تلاش‌های قابل توجهی به رهبری پیوس هشتم آغاز شد و یک پروژه بازسازی در دهه ۱۹۹۰ انجام شد.